29 Ekim 2020 Perşembe

Tükettik

 uzunca bir yolun sonuna gelmiş
dümdüz uzanan yola ve hiçbir yere varmamış 

Kendime bakıyorum 

şu saatten sonra icraat bir hayal 

be yemin ederim ki 

artık kurulacak bir hayal kalmamış 

içimiz buz gibi 

yarın kapı çalınsa ve gelse her hayali kurulan ayaklanıp 

kapıyı aralık bırakıp yerimize dönmek içten bile değil 

sonunda o anlamsız umudu ve hevesli ruhu yendiğimiz içim mutluyuz

 bir yanımız içi boş bir gayesizlik içinde yuvarlanmakta

Kimse ölmemiş soğukluğundan ruhunun

bizim de farklı olmaz sanırız 

yol uzun da bıkkınlık epey fazla 

kalkıp laf anlatmaya takat yok 

sevgi desen almadan vermekten tükendi zaten 

başımız dik içimiz boş 

boşverin en güzeli 

hayatın ortasında sallanalım 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

girmek ve çıkmamak üzerine düşünüyorum

yaz çıktı bak günler kısalıyor  güneş yüzümüze değil  sırtımıza sinsice gülüyor artık geç kalmak alnımızın yazısı seni tanımak yollarda yaşl...