Aklım

 Nasıl oldu hayret ettim
Uzun bir uykudan uyanıp 
Sabah olmadığını fark etmek gibiydi

Ağlayıp gözyaşı dökmemek gibi

Aynaya bakıp kendini görmemek gibi
Bir gece sabaha karşı
Öylece gökten iner gibi 
Yıldırım çarpar gibi 
Uykuya dalar gibi 
Vazgeçtim 
Çok uzun zamandır 
Rüyada yaşayan 
Hayalle gerçeği ayıramayan 
O kız çocuğunu sonunda büyüttüm
İçimde yanan bir şey söndü 
Olmaktan korktuğum insana döndüm 
Bir bardak çayı soğuk diye değiştirir gibi 
Isınmamış bir yemeği tencereye geri döker gibi 
Kalbimin hükmüne 
Aklım darbe yaptı
Sabaha karşı ben 
Kendimden vazgeçtim.
Aklımı başıma devşirdim. 
Ne hayal artık belli belirsiz 
Ne de hayat esrarengiz 

Dengeyi buldum eninde 

Hayalle gerçeğin terazisinde