Çay Bahçesi

seninle bi yaz vakti yosun kokan bir çay bahçesindeymişiz 

güneş batmış

ay çıkmış  

hava serinlemiş

saçların rüzgarda karışmış

gözlerin kısılmış lambaların loş ışığında

sohbet fısıltıları sarmış etrafımızı 

üzerimde kırmızı bir şal 

şalın üzeri kedi tüyleri 

Masanın altında da benekli bir kedi 
üstünde iki çay bardağı  

çayın bitmiş

kaşığı ters dönmüş hatta 

gözlerin üzerime düşmüş 

farkında mısın acaba 

sıkı sıkı kapalı dudaklarında serseri bir gülüş 

kelimeler tükenmiş 

muhabbet bitmiş mi yoksa 

belki de senin yanındayken zaman uçmuş 

akreple yelkovan pek bir ayrılmış birbirinden

farketmemişim vakit hayli bir geç olmuş  

gel gör ki hiç bahanem kalmamış gitmeyişime

kafamın içinde sana anlatmak istediğim şeyler dörtnala koşarken 

susmuşum 

insan fısıltıları ve çay kaşıklarının çınlayan sesiyle dolmuş etrafımız 

bir baykuş elektrik teline konmuş 
bir kirpi yoldan karşıya geçiyor telaşlı 
yolu gölgeler basmış 
dallar zifiri gökyüzünde Çiftetellide 

ağaçlar karanlığa dalmış 

ayrılık vaktimiz gelmiş 

farketmemişim 

tek bir otobüse kalmış 

senden gidişim 

ama eğer ele ele yürürsek 

kuytularda şu geç vakitte 

araba farlarından uzakta 

ve hatta çay kaşıklarından 

otobüsü kaçırsam mesela  

mecbur kalsak karanlığa 

bir ağaç altında beni öper misin