Yanılgı

Yaz vakti bir ıhlamur ağacının altında,

rüzgar eserken haydar haydar 

ve güneş yakarken allah allah 

seni düşündüm

yanımda bir sokak köpeği horul horul 

uyuyakaldı 

Sanki eve gitsem koşarcasına 

Mutfakta seni bulacakmışım 

üstüne iki orta kahve pişirecekmişiz 

güneş dalarken turuncuya ve hatta kırmızıya alev alev 

seninle balkonda sigara yakacakmışız 

hayal ettim işte 
üstüme aldım tüm hissettirdiklerini.

bunları ve nicelerini; 

yaşayamayacak olmanın kederini

hayalde kalacaklarını bilmenin hüznünü 

ama inatla hayallerimde yaşayabilmenin ferahlığını 

hasbelkader ya gerçek olurlarsa diye ümidi

ıhlamur çiçekleri düşerken saçlarıma

kurduğum hayaller ağır geldi biraz affola 

sızı oldu güneşten ve Allah’tan daha beter yaktı.

bana sorarsan en çok ümidi alırdım yanıma 

mutluluğa ve sana en yakın olanı 

bir de ıhlamur kokusunu  
çiçek açar gibi
çayını yapar gibi
ağaçtan bardağa akar gibi 

yakın olalım,

biz ümide, ümit de bize